https://www.salon24.pl/u/susanna/850888,stany-zjednoczone-patologie-najbogatszego-panstwa-na-swiecie
"Stany Zjednoczone: patologie najbogatszego państwa na świecie
Można powiedzieć, czytając niektóre z moich ostatnich esejów: "Nie martw się, wszystko będzie dobrze! Nie wszystko jest takie złe!". Mógłbym spojrzeć na ciebie grzecznie i powiedzieć ci łagodnie: "Prawdę mówiąc, nie sądzę, żebyśmy poważnie podeszli do tego upadku."
Dlaczego?
Kiedy poważnie spojrzymy na zapaść amerykańską, obserwujemy szereg pojawiających się patologii społecznych. Nie byle jakie; problematyczne, niepokojące i niebezpieczne, unikalne, przerażające i jedyne w swoim rodzaju.Takie jakich nigdy nie widziałem, oprócz dystopii opisanych przez Dickensa i Orwella.
Sugeruje to, że niezależnie od "liczb", których używamy do ukazania klęski - kurczenia się realnych dochodów, nierówności itd. tak naprawdę odrzucamy to, co eksperci nazywają "kosztami ludzkimi", ale wrażliwi ludzie, tacy jak ty i ja powinniśmy po prostu myśleć o przytłaczającej dysproporcji, złości i niepokoju życia w upadłym społeczeństwie.
Podam tylko pięć przykładów tego, co nazywamy patologią społecznego upadku: te dziwne i przerażające choroby, których nie znajdziemy w zdrowych społeczeństwach, ale tak naprawdę takie, których nigdy nie widziałem w żadnym współczesnym społeczeństwie.
W Stanach Zjednoczonych było 11 strzelanin w szkołach w ciągu ostatnich 23 dni (Uwaga: Ten artykuł został opublikowany w dniu 25 stycznia). To jest jedna co dwa dni, mniej więcej. Ta statystyka jest sama w sobie alarmująca; ale to tylko liczba. Porównywuje się je z perspektywą. Więc przedstawię to w inny sposób. USA miał 11 strzelanin szkolnych w ciągu ostatnich 23 dni, co jest więcej niż gdziekolwiek na świecie, w tym w Afganistanie czy Iraku. W rzeczywistości zjawisko strzelanin szkolnych regularnie pojawia się jako unikalna cecha amerykańskiej zapaści - po prostu nie zdarzają się w żadnym innym kraju, a to znaczy, że w odniesieniu do „patologii społecznych upadku”: nowa, straszna choroba, która uderza w społeczeństwo.
Dlaczego w nich zabijane są amerykańskie dzieci? Dlaczego twoje społeczeństwo nie dba o nie i nie interweniuje? Pewnie dlatego, że te dzieci wyrzekły się życia, a rodzice wyrzekli się swoich dzieci. A może masz rację i to nie jest takie proste. Mimo to, co robią dzieci, które się nie zabijają? Cóż, wielu z nich jest zajętych zabijaniem się.
Istnieje również "epidemia opioidowa". Używamy tego wyrażenia zbyt niedbale, ale jest to o wiele bardziej niepokojące niż się na pierwszy rzut oka wydaje. Oto, co jest naprawdę ciekawe. W wielu krajach na świecie - w Azji i Afryce - można kupić wszystkie opioidy, które są dostępne w lokalnej aptece bez recepty. Można wtedy założyć, że nadużywanie opioidów jest ogromną epidemią na skalę globalną. Jednak nie widzimy epidemii opioidów nigdzie indziej, tylko w Stanach Zjednoczonych. Tak więc "epidemia opioidowa" - masowe samoleczenie jednym z najcięższych narkotyków - znów jest specyfiką amerykańską. Nie jest to dobrze uchwycone w liczbach, ale jest to jedyne prawdziwe porównanie, a kiedy widzimy je w globalnej perspektywie, oceniamy, jak wyjątkowe i naprawdę problematyczne jest amerykańskie życie.
Dlaczego ludzie nadużywają masowo opioidów, jak nigdzie indziej na świecie? Muszą żyć prawdziwie traumatycznym życiem, gdzie jest mało zdrowego rozsądku, więc muszą się leczyć z terroru. Ale dlaczego są tacy zrozpaczeni?
Rozważmy inny przykład: "emerytowani nomadzi". Żyją w swoich samochodach. Jeżdżą z miejsca na miejsce, sezon po sezonie, wykonując każdą pracę, jaką mogą dostać: wiosną sklep Amazon; na Boże Narodzenie Walmart.
Teraz możesz powiedzieć: "Cóż, biedni ludzie zawsze wykonywali prace sezonowe!". Ale nie o to tu chodzi: absolutna niemoc i zupełne poniżenie. W żadnym innym kraju nie widzę, aby emeryci, którzy powinni byli być w stanie zgromadzić wystarczająco dużo oszczędności, teraz żyją w swoich samochodach, szukając pracy, aby coś zjeść, zanim umrą. Nawet w rozpaczliwie biednych krajach przynajmniej żyją razem jako rodzina, dzielą się zasobami i troszczą się o innych. Jest to kolejna patologia upadku, która jest wyjątkowa dla Stanów Zjednoczonych: całkowita niemoc, aby żyć z godnością. Liczby tego nie pokazują, ale porównania kreślą ponury krajobraz.
W jaki sposób amerykańscy emeryci zostali oszukani i wyzuci z godności? Wszakże nawet zdesperowane biedne kraje mają "nieformalne systemy pomocy społecznej", znane również jako rodziny i społeczności.
Ale w USA następuje katastrofalny upadek więzi społecznych. Kapitalizm doprowadzony do skrajności tak kompletnie zniszczył amerykańskie społeczeństwo, że ludzie nie mogą się troszczyć o innych, jak to ma miejsce w takich miejscach jak Pakistan czy Nigeria.
Związki społeczne, związki same w sobie, stały się dobrami luksusowymi, nawet bardziej niż w biednych krajach, jest to kolejna patologia społeczna, związana z upadkiem Stanów Zjednoczonych.
Jednak te kraje, które kiedyś były biednymi krajami, robią ogromne postępy. Kostarykańczycy mają obecnie większe szanse na dłuższe życie niż Amerykanie, ponieważ mają publiczną służbę zdrowia. Amerykańska długość życia spada, jak nigdzie indziej na świecie, z wyjątkiem Wielkiej Brytanii.
I nie jest to ostatnia patologia: wygląda na to, że Amerykanie sprawiają wrażenie dość szczęśliwych patrząc jak umierają, na wszystkie wymienione sposoby. Wydaje się, że nie byli oni zbytnio zaniepokojeni, poruszeni lub nawet dotknięci czterema wcześniejszymi patologiami: ich dzieci zabijają się nawzajem, ich więzi społeczne się zawalają, nie są w stanie żyć z godnością lub muszą znieczulić ból w jakikolwiek sposób.
Gdyby te patologie zdarzyły się w jakimkolwiek innym bogatym kraju - nawet w najbiedniejszych - ludzie byliby przerażeni, a na pewno zmobilizowani, aby temu zapobiec. Ale w USA oni, cóż, nawet się nie poddali. Większość jest obojętna.
Ostatnia patologia to społeczeństwo drapieżne. Społeczeństwo drapieżne nie oznacza, że tylko oligarchowie wyzyskują ludzi finansowo. Naprawdę oznacza to, że ludzie kiwają głowami, uśmiechają się i prowadzą codzienne życie.
W społeczeństwie amerykańskim drapieżcy to nie tylko superbogaci, ale także niewidzialna i nienasycona siła: normalizująca to, co w pozostałej części świata jest postrzegane jako bolesna, historyczna, pokoleniowa moralna klęska, jeśli nie zbrodnia, czyli stająca się zwykłymi przyziemnymi sprawami, którymi nie trzeba się smucić ani martwić.
Może wydaje ci się to okrutne. Czyż nie?
Teraz, kiedy podałem wam kilka przykładów - jest ich o wiele więcej - społecznych patologii załamania, pozwólcie, że podzielę się kilkoma przemyśleniami.
Te patologie społeczne są czymś w rodzaju dziwnych i przerażających nowych odmian chorób, które infekują tkankę społeczną.
USA zawsze były pionierami; tylko, że dzisiaj goszczą nie tylko problemy, których nie widzimy w zdrowych społeczeństwach. Jest to awangarda nowych patologii społecznych, jakich nigdy nie widziano we współczesnym świecie poza obecnym okresem w Stanach Zjednoczonych.
Co to nam mówi?
Upadek USA jest znacznie poważniejszy, niż przypuszczamy. Amerykańscy intelektualiści, media nie stawiają swoich problemów w perspektywie globalnej czy historycznej, ale kiedy patrzy się w ten sposób, problemy amerykańskie ujawniają się nie jako codzienne przykrości upadającego narodu, ale bardziej jako ciało, które nagle zostało zaatakowane przez niewyobrażalnych choroby.
Postrzegane z precyzją: amerykański upadek jest katastrofą ludzkich możliwości bez porównania we współczesnym świecie. A ponieważ katastrofa, którą Stany Zjednoczone sobie zafundowały, jest tak wyjątkowa, tak osobliwa, tak przewrotnie wyjątkowa, że kuracja również będzie musiała być nowa.
Wyłączność tych patologii społecznych mówi nam, że zapaść amerykańska nie jest powrotem do nędzy ani upadkiem tendencji. To coś poza normą. Coś poza danymi i statystykami. To jak meteor, który doprowadził do wyginięcia dinozaurów: anomalia wykraczająca poza anomalie, wydarzenie na końcu skrajności. Dzieje się tak dlatego, że nasze narracje, ramy i teorie nie są w stanie tego uchwycić, a tym bardziej wytłumaczyć. Potrzebujemy zupełnie nowego języka - i nowego sposobu widzenia - aby zacząć go rozumieć.
Ale to jest zadaniem USA, a nie świata. Jeśli świat podąża za modelem amerykańskim - skrajny kapitalizm, zero inwestycji publicznych, okrucieństwo jako sposób na życie, wypaczenie codziennych cnót - to te nowe patologie będą następować.
Są to nowe choroby organizmu społecznego, które wyłoniły się z diety niezdrowej żywności - i śmieciowych mediów, śmieciowej nauki, śmieciowej kultury, śmieciowych ankiet, śmieciowej gospodarki, ludzi traktujących siebie nawzajem jak śmieci.
Umair Haque jest ekonomistą i autorem wielu książek o gospodarce kapitalistycznej. Strateg nowych mediów, członek Thinkers50 - grupy uznanych światowych ekspertów zarządzania. Jego książki wydaje Harvard Business Publishing. Pisze o ekonomii, przywództwie, innowacjach, finansach i kształtowaniu karier. Absolwent McGill University i London Business School.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz